Lood in de bodem

De laatste jaren zijn veel bodemverontreinigingen opgeruimd, maar in sommige wijken van steden is lood in de bodem nog steeds een punt van aandacht. Daarom is het belangrijk dat gemeenten en bewoners maatregelen nemen om de blootstelling zo veel mogelijk te beperken, met name op plaatsen waar kinderen in contact kunnen komen met lood in de bodem. Kinderen zijn extra gevoelig voor het binnenkrijgen van bodemlood, omdat ze bijvoorbeeld bij het spelen op verontreinigde grond gronddeeltjes inslikken. Door een combinatie van bodemsanering, voorlichting over gebruiksadviezen, herinrichting of functieverandering kan er al veel bereikt worden.

Lood is vooral een risico voor de gezondheid van jonge kinderen. Als ongeboren kinderen en jonge kinderen het binnenkrijgen, heeft dat gevolgen voor hun hersenen. Die ontwikkelen zich dan minder goed en dit kan uiteindelijk tot een verlies van IQ-punten leiden. Het is daarom belangrijk dat kinderen zo weinig mogelijk lood binnenkrijgen. Dat geldt ook voor zwangere vrouwen en voor vrouwen die zwanger willen worden, want ook baby’s in de buik kunnen via hun moeder lood binnenkrijgen.

Lood kan lang in je lichaam blijven. Dat komt doordat het zich opslaat in je botten en daar weer langzaam uit vrijkomt. Heb je op kinderleeftijd te veel binnengekregen? Dan kun je ook als je volwassen bent nog te veel van het metaal in je bloed hebben. Dat kan een hogere bloeddruk of chronische nierziekten veroorzaken. Ook als je op volwassen leeftijd te veel binnenkrijgt kan dat leiden tot een hogere bloeddruk en een grotere kans op nierziekten.

GGD’en adviseren om te streven naar een loodblootstelling bij kinderen die zo laag is als redelijkerwijs mogelijk is (ALARA: as low as reasonably achievable). Om te illustreren hoe belangrijk dit is: bij mensen met een laag IQ kan een paar IQ-puntenverlies het verschil maken tussen wel of niet zelfredzaam zijn en maatschappelijk participeren.